Trustkantoor Carmanco en voormalig masterlicentiehouder Cyberluck zijn aansprakelijk voor de schade die Lock Poker’s moederbedrijf Stacktrace veroorzaakte. Dat oordeelde de rechter op Curaçao. Lock Poker stopte in 2015 en duizenden pokerspelers verloren hun accountbalans toen de eigenaren met de noorderzon vertrokken.
Vonnis (2,6 MB)
De rechter heeft op Curaçao uitspraak gedaan in een rechtszaak die draaide rondom het Curaçaose gokbedrijf Stacktrace NV, het trustkantoor Carmanco, en voormalig masterlicentiehouder Cyberluck. De curator van Stacktrace stapte naar de rechter om de schadestaat vast te laten stellen en om de verantwoordelijken voor de schade aan te wijzen. Een geanonimiseerde versie van de nog niet openbare uitspraak is bij dit artikel ingevoegd.
Stacktrace was een gokbedrijf dat in 2012 werd opgericht en vertegenwoordigd werd door het op Curaçao gevestigde trustkantoor Carmanco. Stacktrace exploiteerde onder andere de merken Lock Casino en Lock Poker via een sublicentie die was afgegeven door het onlangs failliet verklaarde Cyberluck.
Al in 2015 werd het faillissement van Lock Poker’s Stacktrace uitgesproken vanwege het niet betalen van meerdere vorderingen van spelers. Miljoenen aan spelerstegoeden werden niet uitbetaald toen de site plotseling op zwart ging. De eigenaren waren bij de spelers niet bekend en de gesponsorde pokerspelers konden geen soelaas bieden. De schattingen van de door de pokercommunity geleden schade lopen uiteen van $ 1 miljoen tot $ 15 miljoen, volgens Cardschat.
In de jaren na het faillissement van Lock Poker werd in meerdere uitspraken – waaronder in 2018 en definitief in 2020 – vastgesteld dat Cyberluck als masterlicentiehouder verantwoordelijk was voor het handelen van haar sublicentiehouders en de daaruit voortvloeiende schade.
Misbruik van identiteitsverschil
In de meest recente rechtszaak vroeg de curator van Lock Poker’s moederbedrijf Stacktrace om naast Cyberluck ook Carmanco te veroordelen tot de betaling van de faillissementskosten. Carmanco stond als trustkantoor ingeschreven als de bestuurder van het gokbedrijf en zou daarom verantwoordelijk zijn voor de veroorzaakte schade, zo stelde de curator.
Carmanco was van mening dat het faillissement niet op de juiste wijze afgewikkeld. De curator zou de vorderingen van de spelers ’te gemakkelijk hebben erkend’. Daarnaast wees het trustkantoor op een oude Curaçaose wet die stelt dat vorderingen van spelers ‘uit spel en weddenschap’ niet in recht afdwingbaar zijn. Hier ging de rechter niet in mee, want de wet zou niet van toepassing zijn op een situatie als deze:
“Die gedachte is heden ten dage niet meer algemeen geldend, anders hadden de regering en de wetgever casino’s niet gelegaliseerd en zelfs gestimuleerd, zoals zij met de Landsverordening hebben gedaan.”Rechter
Verder stelt de rechter dat Carmanco misbruik maakte van identiteitsverschil. Het trustkantoor stelde meermaals dat enkele vorderingen niet van toepassing waren omdat deze betrekking hadden op de periode voor de oprichting van Lock Poker’s moederbedrijf Stacktrace. Carmanco verleende eerder trustdiensten aan het gokbedrijf Cipaco, dat exploitant was van Lock Casino en Lock Poker.
Toen de vorderingen tegen Cipaco zich opstapelden werden in 2013 alle activiteiten van onder andere Lock Poker overgezet naar Stacktrace, dat een jaar eerder was opgericht. Gokkers hoefden na deze overnames geen nieuwe accounts aan te maken bij de casino’s en pokersite, waarmee aannemelijk zou zijn dat de overname uitsluitend bedoeld was om onduidelijkheid te creëren rondom de verantwoordelijkheid over de vorderingen.
Canadese eigenares voor Lock Poker
De rechter stelde dan ook het boedeltekort, de faillissementskosten, en de nakomende faillissementskosten vast zoals de curator eiste in de rechtszaak. Daarnaast oordeelde de rechter dat Cyberluck en Carmanco verantwoordelijk waren voor deze kosten, zoals ook beschreven door het Antilliaans Dagblad.
De voormalig masterlicentiehouder en het trustkantoor vonden echter dat iemand anders moest opdraaien voor de kosten, een Canadese vrouw die de Ultimate Benificial Owner (UBO) was van Carmanco.
De UBO vroeg in 2014 de bankrekeningen voor Lock Poker’s Stacktrace aan en bleef de enige die bevoegd was om over die rekeningen te beschikken. Ook de spelersinleggen kwamen terecht op de bankrekening van een andere onderneming waarvoor ook bankrekeningen waren aangevraagd door de Canadese vrouw.
De vrouw kwam niet opdagen bij de rechtszaak en werd veroordeeld tot het betalen van de kosten waarvoor Cyberluck en Carmanco werden veroordeeld. Of de vrouw ook formeel eigenaar was van Lock Poker’s moederbedrijf Stacktrace wordt in de rechtszaak niet expliciet vastgesteld, maar de vrouw was wel de UBO van Carmanco, dat Lock Poker’s moederbedrijf Stacktrace oprichtte en beheerde.
BRON:CASINONIEUWS.NL