Op 5 januari 2024 heeft de Rechtbank Den Haag uitspraak gedaan in een kort geding tussen een man en de Staatsloterij. De eiser claimde eigenaar te zijn van een winnend € 3,2 miljoen Staatslot en vorderde de uitbetaling van de hoofdprijs. De Staatsloterij had de prijs echter al uitbetaald aan de schoonvader van de man, die het fysieke lot kon tonen. De rechtbank oordeelde dat de Staatsloterij correct had gehandeld door uit te betalen aan de houder van het fysieke lot, conform het deelnemersreglement.
De situatie ontvouwde zich nadat de man uit Rijswijk op 2 september 2023 meerdere Staatsloterij-loten kocht voor de trekking van 1 oktober 2023, waarbij één van deze loten de jackpot van € 3,2 miljoen won.
Drie dagen na de bekendmaking van de trekking claimde de schoonvader bij de Staatsloterij dat hij het winnende lot als geschenk van zijn schoonzoon had ontvangen. De volgende dag kwam de Rijswijker echter met een tegenclaim, bewerend dat zijn schoonvader het winnende lot had gestolen. Volgens zijn verklaring had de schoonvader het winnende lot vervangen door een ander toen hij even het lot mocht vasthouden.
Het deelnemersreglement van de Staatsloterij schrijft voor dat de prijs moet worden uitgekeerd aan degene die het winnende lot kan overleggen, in dit geval de schoonvader.
De Staatsloterij startte na beide verhalen aangehoord te hebben, toch een onderzoek. De schoonvader, ondersteund door zijn dochter en een andere schoonzoon, verklaarde dat het winnende lot een cadeau was, een gebruikelijke praktijk binnen de familie. De Staatsloterij ging dan ook over tot het overmaken van de € 3,2 miljoen jackpot aan de schoonvader.
Wisseltruc met loten
Daarop spande de schoonzoon een kortgeding aan tegen de Staatsloterij. Volgens de Rijswijker had de Staatsloterij nooit het bedrag mogen overmaken aan de schoonvader. De Rijswijker beweerde ook voor de rechter dat zijn schoonvader tijdens een moment van het “vasthouden” van het lot de kans had gezien om het lot te verwisselen. De Staatsloterij voerde aan dat een dergelijke wisseltruc niet onopgemerkt zou blijven, vooral gezien de verminderde handmotoriek van de schoonvader.
De rechtbank concludeerde dat de Staatsloterij rechtmatig had gehandeld bij het uitbetalen van de prijs aan de schoonvader. De rechtbank ondersteunde de zienswijze van de Staatsloterij, met de redenering dat een eigenaar van een winnend lot hier normaal gesproken uiterst zorgvuldig mee omgaat.
Het kort geding richtte zich niet op het vaststellen van de definitieve eigenaar van het lot, maar op de vraag of de Staatsloterij redelijkerwijs de prijs aan de schoonvader kon uitkeren. De uitspraak bevestigt dat dit het geval was.